Blackbird is een unieke stenen viool, gesneden door de Zweedse beeldhouwer Lars Widenfalk, gebaseerd op tekeningen van Stradivarius, maar met aanpassingen waardoor hij kan worden bespeeld.

Lars Widenfalk kwam eind jaren tachtig op het idee om een ​​viool van steen te maken, terwijl hij aan een stuk diabaas beitelde en onder de indruk was van het aangename geluid dat het maakte bij het slaan met hamer en beitel. Pas in 1990 kreeg hij eindelijk een stuk diabaas in handen dat groot genoeg was om tot een levensgrote viool te worden gebeeldhouwd. Zodra hij dat deed, ging hij aan de slag. Uiteindelijk had hij een tweede stuk nodig voor de achterkant van de viool, maar na twee jaar hard werken was Blackbird, de stenen viool vernoemd naar de gelijknamige vogel, eindelijk klaar.

"Het was het geluid van Moeder Aarde en ik vroeg me af of het kon worden opgevangen in een instrument dat was uitgehouwen uit de steen die diep uit de aarde was gekomen", vertelde Widenfalk in 2005 aan Gulf News. "Ontdek de grenzen waarheen deze steen als artistiek materiaal geduwd kan worden."

Geloof het of niet, het eerste stuk diabaas dat de Zweedse beeldhouwer voor zijn unieke project kreeg, kwam uit het graf van zijn grootvader. Toen het familiegraf werd gerenoveerd, werd een groot stuk diabaas weggegooid, dus hij claimde het als het belangrijkste medium van zijn unieke diabaasviool. Het eerste stuk bleek echter onvoldoende, dus uiteindelijk kocht Widenfalk Harjedalan-rots, die lijkt op diabaas, uit de Zweedse bergen.

Hoewel de hele klankkast van de Blackbird-viool uit het zwarte vulkanische gesteente is gehouwen , weegt het hele instrument slechts 4,4 pond. Dat komt omdat Lars Widenfalk erin slaagde de dikte van de klankkastwanden terug te brengen tot slechts 2,3 mm. De kunstenaar werkte maandenlang aan manieren om de ontwerpen van Stradivarius te respecteren en aan te passen aan zijn stenen creatie.

Omdat je maar zoveel kunt doen met steen, heeft Blackbird ook zwart ebbenhout voor de toets, haringen, staartstuk en kinsteun, evenals een brug, gemaakt van geel wolharige-mammoetivoor afkomstig uit de Siberische permafrost.

De Blackbird diabaasviool, die in 1992 klaar was, werd voor het eerst bespeeld door de Zweedse componist Sven David Sandstorm, die speciaal voor het instrument muziek componeerde. Het eerste optreden was in het Zweedse paviljoen op de Wereldtentoonstelling van 1992 in Sevilla, Spanje, maar sindsdien toert de diabaasviool de wereld rond.

"Met twee kilo is hij zwaarder dan houten violen, maar het geeft je het gevoel dat je Moeder Aarde draagt", zei Lars Widenfalk.

Maar hoe klinkt het? Nou, er zijn genoeg video's die het geluid van dit unieke muziekinstrument laten zien , dus je kunt het zelf beoordelen. Voor mij klinkt het als elke andere viool, maar ik heb opmerkingen gelezen van mensen die zeggen dat het vreselijk klinkt in vergelijking met houten Stradivarius-violen. Toch is het de moeite waard eraan te denken dat Blackbird een kunstwerk is gemaakt door een steenbeeldhouwer, niet een muzikaal meesterwerk.

Volgens The Vintage News is Blackbird misschien wel de eerste stenen viool ter wereld, maar het is niet de enige. De Tsjechische kunstenaar Jan Rericha heeft naar verluidt verschillende functionele violen gemaakt van marmer, een steen die veel gemakkelijker te bewerken is dan diabaas. Zijn instrumenten zijn ook aanzienlijk zwaarder dan de diabaasviool van Lars Widenfalk, met een gewicht tussen de 8 en 14 pond.
Filmpje